Ang isa sa mga ayako dito sa singapore ay ang buhay nomad. Wala pkong 1 taon, nka-3 bahay nko. Well ganun tlga pag wala ka namang bahay dito. Sa 3 bahay na un 2 dun pinoy ang may-ari… At dun sa 2 un, ndi ako na “at home”.
Weird lang na sa isang simpleng local na pamilya pko nkampante talaga. Mababait sila. Mejo matanda na sila “lolo at lola” at unico hijo lang ang meron sila kaya sguro masyado sila natutuwang patabain kme. Sayang lang at mejo mahirap sila intindihin kaya ndi namin mgawang makipagkwentuhan ng matagal.
Paglabas ko ng kwarto pra maligo sabi ni lola “eat mee hon” at pag labas ko ng banyo yan na ang nkahanda… Tada!!!
At inaalok nya ako ng green soup pero sabe nya ndi daw soup at ndi nya masabe sakin kung ano un kc ndi nya yata alam kung anong english nung niluto nya. Whinatsapp ko ung pic ng soup sa ofcmate kong local pra itanong kung ano un… Sabe na nga ba. Monggo.
sabi ni momi, pasalubungan ko daw sila every once in a while… kso ndi ko alam kung anong gusto nila… dahil ung mga binibigay nila samin minsan na goodies, mukang ayaw nman nila.
love ko na si lola.
SomewhereInSingapore 